Maandag 11 april 2016
Morgen, dinsdag 12 april in de vroege ochtend, vertrekt een groep enthousiaste reizigers naar Griekenland om daar in de voetsporen van Paulus te treden.
De reis start in Thessaloniki in het noorden van Griekenland en eindigt in Athene, redelijk zuidelijk op het vaste land. Onderweg worden o.a. de bijbelse plaatsen Neapolis, Filippi, Berea en Korinthe bezocht.
Op donderdag 21 april laat in de avond hoopt het gezelschap weer veilig te landen op Schiphol.
Op deze pagina zullen regelmatig updates verschijnen van deze reis en via deze link komt u op de fotopagina van de Griekenlandreis 2016.
Lees hier nog over het programma van de reis. Alvast veel lees- en kijkplezier gewenst!
Dinsdag 12 april 2016, Schiphol - Thessaloniki - Kavala
Vanochtend al vroeg uit de veren en vervolgens filevrij of met de trein op weg naar Schiphol. De zon staat net boven de horizon. Iedereen is strak op tijd aanwezig, op tijd voor de incheck. Wat volgt is een zeer gedegen controle van onze bagage. Dat kost wel wat tijd, 50% van alle koffers gaat open. We ondergaan het gelaten en ervaren het vooral positief.
Na een lekker bakkie koffie gaan we op weg naar gate D84, nog een aardige wandeling. Met een vertraging van enkele minuten stijgen we op en vliegen vervolgens in zuidoostelijke richting. Een dicht wolkendek pakt zich samen onder ons. Pas boven de Alpen krijgen we het zicht weer terug. Prachtig die witte bergtoppen.
Veilig landen we op het vliegveld van Thessaloniki, qua grootte te vergelijken met Zestienhoven. Het weer is heerlijk, 22 gr met een frisse bries. De bus staat klaar en al gauw zijn we op weg naar Kavala. Links passeren we de grote stad Thessaloniki. De afstand vliegveld - Kavala is ongeveer 175 km. Genoeg tijd dus om elkaar wat beter te leren kennen. Na 140 km maken we een korte stop bij een restaurant + terras, geen straf om daar even te zitten. Dan 5 km voor dat we aankomen in Kavala een prachtig uitzicht over het stadje en bijbehorende haven (zie fotopagina).
We dalen af naar het stadje en stoppen bij Hotel Galaxy. De kamers worden verdeeld en op het moment dat ik dit schrijf zit ik heerlijk op het terras met m'n pc'tje op schoot.
Het is 19:00 uur. Ds Hans trakteert ons nog even op een apitizer. We betreden een mooi kerkje achter het hotel. Aan de muur talloze iconen en andere religieuze afbeeldingen. Na Christus is Paulus in dit kerkje de hoofdpersoon. We gaan zitten en Hans lees en vertelt over Handelingen 16:6-10, het visioen van Paulus om over te komen van Troas naar Macedonië.
Pal naast het kerkje staat en prachtig mozaïek waarop duidelijk te zien is dat Paulus voet aan wal zet hier in Kavala, vroeger Neapolis (Handelingen 16:11). We lopen terug naar het hotel en genieten aldaar van een goed diner op het dakterras van het hotel.
We besluiten deze mooie dag met een gezamenlijke sluiting. Ds Hans leest Handelingen 16:6-15 en heeft daarbij een mooie uitleg.
Woensdag 13 april 2016, Kavala - Filippi - Thessaloniki
Vandaag hebben we een drukke, maar mooie dag. Na het ontbijt maken we kennis met onze gids Helma en stappen we om 8:30 uur in de bus. De eerste stop is al na 500 meter, een prachtig aquaduct in neo-romaanse stijl midden in de stad Kavala. De zon staat laag achter het aquaduct, een prachtig plaatje.
We verlaten Kavala, op weg naar Filippi. Na een half uurtje stoppen we bij een prachtig kapelletje. We stappen uit en worden verwelkomt door tientallen kwakende kikkers in een vijvertje pal naast de kapel. We lopen naar de plaats waar Lydia de Purperverkoopster met haar gezin is gedoopt, een mooi snel stromend beekje. Ds Hans leest het bijbehorende bijbelgedeelte. Op deze mooie plek maken we onze eerste groepsfoto (zie fotopagina).
We betreden het prachtige kapelletje en verbazen ons over de mooie mozaïeken op de gevel, maar ook in de entree op de grond. Op de gevel staat Jezus afgebeeld, maar ook Paulus en Lydia. Op de grond van de entree is de complete reis van Paulus geografisch afgebeeld.
De binnenkant van de kapel wordt prachtig verlicht door o.a. vele glas en lood ramen, een unicum van Griekenland. Aan de muur hangen iconen en de plafonds zijn rijkelijk bedekt met prachtige bijbelse schilderingen.
We stappen weer in de bus, een klein stukje naar de stad Filippi. Als eerste betreden we een klein theater. Helma vertelt ons de ins & outs. Het theater is in eerste instantie niet bedoeld voor optredens van vermaak, maar voor instructies en onderwijs. Het is niet overdekt, dus je kunt je wel indenken hoe de mensen er in hartje zomer (40 gr) bij gezeten hebben.
We togen verder en staan op een gegeven moment voor de plek waar mogelijk Paulus en Silas in de gevangenis hebben gezeten. Ds Hans leest en vertelt het verhaal nog eens. Achter ons zien we de overblijfselen van de stad Filippi, een indrukwekkend gezicht. Maaiers maaien het gras tussen de stenen en pilaren. We lopen langs prachtige mozaïeken en zijn daarin ook de naam van Pavlus (Paulus) staan, dat zou als bewijs van z'n aanwezigheid daar kunnen gelden.
We gaan terug en lunchen in Hotel Lydia. Daarna gaan we op weg naar Thessaloniki, een ritje van 170 km.
Thessaloniki is een grote stad met meer dan een miljoen inwoners, de tweede stad van Griekenland. We rijden naar een hoog punt van de stad en genieten daar van een prachtig uitzicht over de stad. In de verte zien we de baai van Thessaloniki, onderdeel van de Egeïsche zee. Voor de kust liggen diverse schepen voor anker.
Op een terrasje vlakbij bestellen we wat te drinken en bij een winkeltje bestellen enkelen wat kaarten. We stappen weer in de bus en dalen af door smalle straatjes naar het centrum van de drukke stad. De stad Thessaloniki heeft zelf niet veel overblijfselen uit de tijd van Paulus.
We stoppen bij de kerk van Demetrius, zo genoemd omdat de overblijfselen van Demetrius aanwezig zijn in de kerk. De Grieks Orthodoxe kerk bevat veel iconen en mozaïeken. Ds Hans leest voor en vertelt uit de brief aan Tessalonica. Per bus gaat de trip verder naar de Witte Toren, dé bezienswaardigheid van Thessalonika. De Witte Toren blijkt een bakstenen toren te zijn die niet meer wit is. Bovenop wappert de Griekse vlag.
We lopen over de boulevard en zien in de verte het geweldige beeld van Alexander de Grote te paard, de Grote Alexander de Grote, heerser van een groot deel van de wereld in die tijd. Verbazingwekkend dat deze man slechts 33 jaar is geworden en zo beroemd is geworden
Voor de kust liggen restaurant scheepjes. Op deze boulevard ligt ook een fietspad, gemarkeerd door gele lijnen, een unicum in Griekenland. We worden door Helma gewaarschuwd goed uit te kijken wanneer je dit pad oversteekt.
We stappen weer in de bus en rijden naar het hotel. Het is best druk in de stad, veel scooters, echter geen of nauwelijks fietsers. Volgens Helma is het te gevaarlijk voor fietsers in de stad. We arriveren bij een groot hotel en merken meteen dat het druk is in het hotel. Het Europees kampioenschap Taekwondo vindt plaats in de stad en in ons hotel alleen al slapen 800 atleten. We zien teams uit Rusland, Tsjechië, Spanje, Italië, Bulgarije en ook het Nederlands team is aanwezig.
We zoeken onze kamers op en maken ons klaar voor het diner. Na het diner komen we nog bij elkaar in een conferentieruimte van het hotel. We kijken terug op de mooie dag en Ds Hans leest verder uit de brief aan Tessalonica.
Donderdag 14 april 2016, Thessaloniki - Vergina - Veria - Kalambaka
Vroeg willen opstaan en ontbijten is een uitdaging in een hotel waarin ook 800 internationale atleten logeren. Toch levert dit uiteindelijk slechts een kwartier vertraging op. Om 8:15 uur rijden we weg bij het hotel en nog tien minuten later verlaten we de stad Thessaloniki en rijden we door een uiterst vlakke delta. Meerdere rivieren, waaronder de Vardar en de Potamus, monden hier uit in de Egeïsche Zee. We vervolgen onze weg in zuidwestelijke richting, steeds in de buurt van de Potamus.
Doel van de eerste etappe is Vergina (met een zachte g uit te spreken). Daar bezoeken we een grafheuvel waarin onder andere de graftombe van Filippus II, vader van Alexander de Grote, zich bevindt. Vanaf de parkeerplaats wandelen we langs toeristische winkeltjes en terrasjes, maar ook prachtige bomen en bloemen, naar de ingang van het terrein waar de grafheuvel zicht bevindt. De grafheuvel heeft een diameter van ongeveer 100 meter. Via de ingang gaan we naar binnen. Het is absoluut verboden om binnenin de grafheuvel foto's te maken. De uitdaging daartoe is ook niet zo heel groot want binnen is het bijna donker.
We zijn niet alleen, vele schoolklassen vergezellen ons en al gauw voelen we ons mieren in een groot mierennest. Het is heel apart en bijna onwerkelijk dat we al die kinderen en tieners zien rondlopen zonder de oplichtende schermen van hun smartphone. We bekijken maquettes, schilderingen, grafstenen en vitrines met prachtige kunstschatten. Sommige kunstschatten zijn zo minutieus en gedetailleerd gemaakt dat je je bijna niet kunt voorstellen dat dit alles stamt uit de 4e eeuw voor Christus.
Hoofdattractie in dit grafmuseum is de tombe van Filippus de II. Via een trap omlaag kom je bij een grote gepleisterde gevel, grote marmeren deuren met aan weerskanten pilaren, verlicht door spots. Boven de deuren zijn nog vaag schilderingen van soldaten, paarden en natuurlijk Filippus II en zijn zoon Alexander de Grote te zien. Onze gids Helma deelt haar vele kennis van deze tombe en van deze grafheuvel met ons. Het is goed om iets te zien en te horen van de situatie waarin dit deel van de wereld zich bevindt ongeveer in de periode dat Paulus hier met het evangelie arriveert.
We drinken koffie op het terras van een van de restaurantjes en vertrekken dan per bus naar Veria (Beréa). Tijdens dit ritje van ongeveer een kwartier passeren weer de rivier de Potamus. We stoppen in het centrum van Veria en lopen naar de plek dia aan Paulus herinnert. Paulus als standbeeld kijkt ons aan met een zeer serieuze blik. Hij heeft in dit gebied ook een ernstige boodschap te brengen, een boodschap die anders is. De mozaïeken die er aanwezig zijn doen ons terugdenken aan het mozaïek in Kavala. Dat de boodschap van Paulus anders is blijkt wel uit het feit dat Paulus op die afbeelding de eerste stap op het land zet met zijn linkervoet. Dit in tegenstelling tot de goede gewoonte om de eerste stap in bijvoorbeeld een nieuwe woning te doen met de rechtervoet. Paulus is wars van dit soort bijgeloof. Ds Hans leest hier een gedeelte uit Handelingen, hoofdstuk 17, waar beschreven wordt hoe Paulus en zijn metgezellen aankomen in Berea.
We wandelen naar de lunchplek. Onderweg stoppen we nog even bij de synagoge van Veria. Deze is niet meer in gebruik, omdat er geen Joden meer aanwezig zijn in deze stad. Deze synagoge staat in de Joodse wijk, een wijk met fotogenieke huizen en huisjes, en met een mooie stromend riviertje. Bij het verlaten van de Joodse wijk ontmoeten we nog kort een voorganger van de plaatselijke Pinkstergemeente. Enkelen van ons lopen nog even met de man mee en ontvangen van hem een boekje uit Berea met het Nieuwe Testament. Grappig is dat dit uitgegeven is door een Nederlandse drukkerij.
We komen aan bij het restaurant en nemen onze plek aan tafel in. Op dat moment gebeurt er een klein ongelukje. Anneke van Dijken struikelt over een stoepje, komt ongelukkig neer en bezeert daarbij haar arm en schouder. Gelukkig hebben we zeer getalenteerde verpleegkundigen, Geeske en Corine, in ons midden. Zij bieden snel eerste hulp. Toch blijkt een behandeling in het ziekenhuis nodig. Per taxi vertrekken Anneke, Corine en gids Helma naar het ziekenhuis. Via de app en sms worden wij op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen. Er blijkt toch een breukje in de bovenarm te zijn, maar een uitgebreide behandeling in het ziekenhuis is niet nodig. Al snel keren ze terug uit het ziekenhuis en kunnen we onze reis vervolgen. Een sling in combinatie met een mitella houden de arm van Anneke op z'n plek.
We stappen weer in de bus en verlaten Veria via nog steeds de Via Egnatia. In de stad zagen we nog overblijfselen van deze oude weg. We rijden door een prachtig berglandschap, vele tunnels in en uit, in aantal te vergelijken met Noord Italië. Het doel van de reis is Kalambaka, waar we morgen enkele van de indrukwekkende Meteora kloosters bezoeken. Onderweg stoppen we nog een paar keer voor een fotomoment of een koffiebreak. Dan, bijna aan het einde van de rit, doemen de grote rotsformaties van Kalambaka voor ons op. Als grote olifanten staan ze in het landschap. We arriveren bij ons hotel, een hagelnieuw onderkomen, samen met de rotsformaties een prachtig plaatje. Veel van ons passeren de ingang om eerst plaatjes te schieten van het boeiende landschap.
Waar we in het vorige hotel gezelschap hadden van 800 atleten zijn we in dit 5 sterren hotel de enige gasten! We betrekken onze kamers, hebben het diner en komen samen op het terras voor de dagsluiting. We zingen 2 liederen en ds Hans behandelt een vers uit Handelingen 17, vers 11. Ze bestuderen dagelijks de schriften om te onderzoeken of het waar was wat er werd gezegd. Kortom, wees weer Bereeërs.
Vrijdag 15 april 2016, Kalambaka - Meteoro kloosters - Galaxidi
Vandaag brengen we een bezoek aan twee kloosters boven op de rotsen. Om 8:40 uur vertrekken we naar het eerste klooster, Mega Meteoron. Omdat er heel wat traptreden genomen moeten worden om er te komen, blijven drie van ons bij de bus. Op zich is dat geen straf want het uitzicht daar vandaan is prachtig. We dalen eerst af naar het dal voordat we de klim naar het rotsklooster aanvangen. We zwaaien nog naar de achterblijvers.
In het klooster zelf mag niet worden gefotografeerd. We zien met iconen beschilderde wanden en plafonds. Geen enkel plekje is onbeschilderd gebleven, een monnikenwerkje. In de eerste ruimte zijn afbeeldingen te zien van de christenvervolging. Voornamelijk de martelingen en terechtstellingen daarvan zijn kleurrijk maar gruwelijk in beeld gebracht. In de tweede ruimte, een treedje hoger, is wederom geen plekje onbeschilderd gelaten. Echter hier prachtige iconen en beschilderingen van bijbelse verhalen en figuren. De positie van de beschilderingen en afbeeldingen van heiligen en de manier van afbeelden is volgens strenge regels bepaald. In elk klooster zul je deze methodiek aantreffen.
Buiten genieten we van het uitzicht. De fotocamera's klikken en smartphones draaien prachtige panorama's. Ook de natuur is hier mooi. Vlinders vliegen af en aan en slurpen nectar uit de bloemen. Langzamerhand dalen we weer af richting de bus en gaan op weg naar het tweede klooster, Agios Stephanos, dicht langs de kant van de weg, zodat ook de drie die wat lastiger ter been zijn mee naar binnen kunnen.
De kapel is qua interieur bijna een kopie van de kapel van het eerste klooster. Ook vanaf dit klooster genieten we weer van een fenomenaal uitzicht op het dal, de grote vlakte van Thessalië, waar een (te) ondiepe rivier doorheen stroomt. We stappen weer in de bus en dalen af naar het restaurant voor de lunch. Na de lunch gaan we op weg naar onze bestemming Itea / Galaxidi. Onderweg stoppen we nog twee keer, de tweede keer voor een koffiebreak.
Eerst bezoeken we nog een iconen atelier. We zien hoe het houtwerk wordt voorbereid in de zagerij en voorzien wordt van schilderslinnen. Een ervaren schildersleerling demonstreert vervolgens ons hoe hij het icoon beschilderd. Hij maakt zelf de verf met kleurstoffen en een mengsel van eigeel en azijn. Na de demonstratie hebben we de mogelijkheid een icoon aan te schaffen. De prijzen variëren van € 15 voor een icoon van 10x10 cm tot een paar duizend euro voor grote schildering. Enkelen van ons kopen een icoon en laten deze signeren door de schilder.
We gaan weer op weg voor een lange rit van ongeveer 200 km naar onze bestemming aan de baai van Itea. We komen aan om ongeveer 19:00 uur. Hotel Europa Beach is een prachtig hotel op een mooie plek aan de Baai van Itea, onderdeel van de Zee van Corinthe. Het hotel heeft een zwembad en enkelen vinden het na deze lange een warme reis heerlijk om het zwembad in te duiken! Dat gebeurt. De meeste anderen kijken toe vanaf de terrassen van hun hotelkamers. 's Avonds na de maaltijd komen we nog bij elkaar in een lange smalle instructieruimte. Ds Hans houdt een inleiding over iconen. Wat vinden we daar nu van? Hier in Griekenland worden de heiligen die afgebeeld zijn op de iconen vereerd. Ze slaan een kruisje bij de iconen of buigen er voor of kussen ze zelfs. De meesten van ons vinden het vooral mooie plaatjes bij de verhalen. We sluiten af.
Morgen vertrekken we om 8 uur bij dit hotel op weg naar het orakel van Delphi. Helma vroeg ons eerder een vraag te bedenken die we konden stellen aan het orakel. Ik weet er wel een: "Hebben we in het volgende hotel een betere internet verbinding?"
Zaterdag 16 april 2016, Galaxidi - Delphi - Tolo
We zijn in een heel mooi deel van Griekenland aangekomen. Het is hier zeer bergachtig aan de Baai van Itea en het weer is nog steeds zoals je op een vakantie zou wensen. Via haarspeldbochten draaien en keren we per bus naar Delphi dat hooggelegen is. Onze chauffeur Vasilis beheerst de stuurmanskunsten uitstekend. De omgeving en natuur zijn hier prachtig. Tussen de oude stenen zien we cipressen, venkel, klaprozen en veel andere kleurige bloemen.
In Delphi lopen we langs een grote dikke steun- en verdedigingsmuur die opgebouwd is uit vele polygonale stenen (stenen met meerdere willekeurige hoeken). Overal op de muur zijn teksten aangebracht. Het blijkt een soort muurkrant te zijn, belangrijke mededelingen die aan het volk gedaan moesten worden. We luisteren naar de verhalen van gids Helma en bekijken de overblijfselen van de gebouwen, een tempel en een kleine arena. We komen steeds hoger en hebben een prachtig panorama over het dal. Bovenop de heuvel is een soort renbaan met een lange tribune. Je kunt je voorstellen dat hier wedstrijden zijn gehouden, misschien wel olympisch.
We dalen weer af naar het museum van Delphi, niet alleen voor de bezichtiging er van maar ook voor een lekkere bak koffie. We stappen in de bus voor een lange rit naar Tolo. Onderweg maken we nog een koffiestop bij het Korinthe Kanaal. Dit kanaal verbindt grofweg de Ionische Zee met de Egeïsche Zee. Het is ruim 6 km lang, 23 meter breed en 8 meter diep en bevindt zich in een 70 meter diepe kloof. Het Korinthe Kanaal past in het rijtje Suez kanaal en Panama kanaal, maar is voor de moderne zeeschepen niet meer geschikt.
We vervolgen onze reis naar Tolo. Voor de eerste nacht verdelen we ons over 2 hotels, Minoa en Knossos, allebei direct liggend aan het strand. We hebben er een heerlijke maaltijd en een mooie dagsluiting. Morgen gaan we per boot naar de kerk in Nafplio. In een mooi katholiek kerkje zal Hans een dienst leiden. Dat wordt vast een bijzondere ervaring.
Zondag 17 april 2016, Tolo - Nafplio - Tolo
Ook vandaag boffen we weer met het weer. Na het zicht op een mooie wolkeloze zonsopgang en goed ontbijt stappen we aan boord van een kleine passagiersboot. We hebben een tochtje van ongeveer drie kwartier over de Golf van Argolikos in noordelijke richting. Bestemming is het kustplaatsje Nafplio. Onderweg zien we prachtige rotskusten met hier en daar kleine kapelletjes. We passeren vissersbootjes en genieten van de vergezichten. Ook passeren we een rots waarop duizenden kaktussen te zien zijn.
Nafplio is een schilderachtig plaatsje met mooie pleinen en gezellige straatjes. Boven het plaatsje torent een kasteel. Om het kerkje te bereiken zijn een paar klimmetjes nodig. Via een grote trap komen we aan bij het katholieke kerkje. Een uiterst vriendelijke pastoor verwelkomt ons en nodigt ons uit plaats te nemen in de kerk. Hij vindt wel dat Hans een mooi wit gewaad moet dragen en voegt de daad bij het woord. Er is ook een kleine keyboard aanwezig en nadat we de power on button hebben gevonden begeleidt pa Bram van 't Hoff ons bij het zingen van de liederen.
Na een mooi gedicht van Akke en de bijbellezing door Joke (Handelingen 16:13 - 17:34) preekt ds Hans over Paulus bezoek aan Athene. Paulus neemt het woord op de Areopagus en verkondigt de Atheners het evangelie van de onbekende God, de God die hemel en aarde heeft gemaakt. Geen God die woont in tempeltjes of afgebeeld wordt door gesneden beelden, maar een levende Gos. Paulus is hier een geweldig voorbeeld voor ons christenen. Veel leverde het Paulus niet op, anders hadden we wel een bijbelboek gehad met ed naam Athene, met de brief aan de Atheners.
Na de dienst nemen we afscheid van de zeer vriendelijke pastoor en dalen af naar het grote plein. We bevolken een terras voor een lekker kopje koffe of thee. Bij de koffie geen koekjes, maar kleine oliebolletjes, een leuke verrassing.
Dan is het tijd om weer aan boord je gaan, dit keer op een ander bootje. Naast de boot zien we hele scholen vissen zwemmen in het heldere azuurblauwe water. Op het bootje zitten we in een grote kring. Mooie gelegenheid voor een groepsfoto. Varen op zo'n bootje schijnt niet heel ingewikkeld te zijn, dus ondergetekende mag een stukje achter het roer. Staat hij ook eens op de foto;-)
We hebben tegenwind en zijn terug iets langer onderweg dan heen. We hebben veelal goede gesprekken met elkaar (uiteraard), afgewisseld door een gezonde dosis lol. Bij terugkomst nemen we een kijkje bij een paar vissers die net beet hebben. Resultaat van de vangst is iets wat lijkt op zeebaars. Na de lunch hebben we een vrije middag. Tijd om te zonnen dus en een duik in het water. Vanaf het balkon zet Geeske ons op de foto, een heel 'vervelend' gezicht zo...
Maar ook deze middag gaat weer voorbij. Na de maaltijd komen we nog even bij elkaar. Deze keer niet voor een stichtelijk woord van ds Hans maar praktische informatie en een spel. Schrijf in 5 minuten zoveel mogelijk NL woonplaatsen op die beginnen met de letter H. Ik kom niet verder dan 9 stuks, maar Marry heeft er wel 25! Het blijkt dat de plaatsjes met de moeilijkste namen vooral in Brabant gelegen zijn. Verder doen we nog wat leuke 'raad de plaatsnaam' zinnetjes zoals 'Ze hoeft maar even in de zon te liggen en ...'.
Morgen gaan we op het eiland Pelopponesos de natuur in. Maar eerst lekker slapen...
Maandag 18 april 2016, Tolo - Diakopto - Kalavrita - Kastria - Tolo
Na het ontbijt stappen we om 9:00 sharp de bus in, op weg naar Diakopto. De rit duurt zo'n anderhalf uur en start met een 'kindermoment' door Jannozien. Ze gaat rond met een zakje hartvormige dropjes. Ieder die een dropje neemt noemt een wens of spreuk, gerelateerd aan het hart. Heel mooi, Kamaran noemt Spreuken 3 : 5 - Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht.
Tegenover het stationnetje van Diakopto stappen we uit voor een kopje koffie en in afwachting van de komst van de trein die ons naar boven zal brengen. De trein blijkt bij aankomst een treintje dat op smal spoor rijdt. Het woord smal is ook van toepassing op de 'love seats' waarop we plaatsnemen nadat we zijn ingestapt. De bankjes zijn eigenlijk net niet breed genoeg voor twee personen. We nemen het voor lief want het belooft een mooi uurtje te worden.
We gaan op weg voor de rit van 23 km, eerst nog via 'gewone' aandrijving, maar al snel overschakelend naar tandrad modus. Het treintje trekt zich met een snelheid van rond de 20 km/uur omhoog door de smalle Voraikos kloof. Rijdend door af en toe een tunneltje zien we links- en rechtsonder een mooi snel stromend riviertje. Hier en daar vormt het riviertje een mooie waterval. Het is misschien Griekenland op z'n smalst, maar qua landschap op z'n mooist!
Boven in het plaatsje Kalavrita wacht ons een heerlijke lunch, bestaande uit groente, een kippenpoot en lekkere aardappels. Kalavrita is in de winter een skioord en 's zomers een plek voor wandelaars. In de Tweede Wereldoorlog is er in Kalavrita als represaille voor een geslaagde aanval op de fascisten van Mussolini, een massamoord door de Duitsers gepleegd op bijna 1436 mannelijke inwoners, de complete mannelijke bevolking van het plaatsje. We stoppen met de bus bij het oorlogsmonument er nagedachtenis aan deze gebeurtenis. Opvallend is de stilte bij het monument, onderbroken door het blije gezang van (waarschijnlijk) een nachtegaal. De natuur laat zich daar nog meer zien door kleurige wilde bloemen en een paar hagedissen.
Laatste onderdeel van deze trip is een bezoek aan de Kastria Cave of the Lakes. De totale grot meer een afstand van ongeveer 1900m meter. Via een lange kunstmatige brug lopen we tot ongeveer 500 meter (voor insiders 600) langs allerlei prachtige stalagtieten, stalagmieten, meertjes en rotsformaties. Sommige stalagtieten zijn zo mooi en bijzonder dat het lijkt alsof je door een gordijnwinkel loopt. In de grot heerst een constante temperatuur van 15 graden, zomer en winter. Dat is best een contrast met de buitenteperatuur van ruim 30 graden.
We besluiten het bezoek met een drankje en vangen de terugreis aan. 's Avonds tijdens het diner vieren we de verjaardag van Roelof. Na het diner verzorgt Akke een mooie dagsluiting. Morgen hebben we een vrije dag. Ieder kan dan zo zijn weg gaan, hoewel ik begrijp dat de meesten nog wel een bezoekje zullen brengen aan het mooie stadje Nafplio.
Dinsdag 19 april 2016, vrije dag Tolo / Nafplio
Woensdag 20 april 2016, Tolo - Korinthe - Athene
Donderdag 21 april 2016, Athene - Piraeus - Schiphol
Siem van der Veen
